Een Manifest — Editie 2020
Wij, de ondertekenaars, zijn ontwerpers die zijn opgegroeid in een wereld waarin we winst boven mens en planeet stellen in een poging om de tandwielen van het kapitalisme draaiende te houden. Onze tijd en energie worden steeds meer gebruikt voor de productie van de vraag, de exploitatie van de bevolking, de ontginning van grondstoffen, de opvulling van stortplaatsen, de vervuiling van de lucht, de promotie van kolonisatie en de aandrijving van de zesde massa-extinctie van onze planeet. We hebben bijgedragen aan de creatie van een comfortabel en gelukkig leven voor sommigen van onze soort en hebben aan anderen schade toegebracht; onze ontwerpen dienen in sommige gevallen om uit te sluiten, te elimineren en te discrimineren.
Veel ontwerpdocenten en deskundigen houden deze ideologie in stand; het wordt beloond vanuit de markt; het wordt versterkt door een stroom van imitaties en "likes". In navolging daarvan passen ontwerpers hun vaardigheden en verbeelding toe om fast fashion, fast cars en fast food te verkopen; wegwerpbekers, bubbelfolie en oneindige hoeveelheden plastic voor eenmalig gebruik; fidget spinners, magnetronmaaltijden en neushaartrimmers. We verkopen ongezonde lichaamsbeelden en diëten; producten en apps die sociaal isolement en depressie propageren; de consumptie van onevenwichtige voedselsystemen; we verkopen pillen aan de lopende band, klokken die tikken, en een scrolling feed die nooit ophoudt... en vervolgens de drang om het allemaal steeds weer opnieuw te consumeren. Oké, commercieel werk heeft altijd de rekeningen betaald, maar veel ontwerpers hebben het in grote mate laten uitgroeien tot wat ontwerpers doen. Dit is op zijn beurt hoe de wereld tegen ontwerp aankijkt.
Velen van ons voelen zich steeds minder gemakkelijk bij deze ontwerpvisie. Daarom roepen we op tot een ingrijpende verandering in wat en hoe ontwerpers ontwerpen. Klimaatverandering is verwikkeld in de machtspositie van klassen, rassen en geslachten, dus we kunnen niet langer alleen maar pleiten voor duurzaamheid. We moeten nieuwe systemen creëren die rechtzetten en herstellen wat is aangericht.
Wat We Moeten Doen
We moeten de geschiedenis, de processen en de waarden van onze ontwerpen onder de loep nemen en nieuwe creatieve vaardigheden, middelen, samenwerkingsverbanden en ontwerptalen ontwikkelen.
We moeten gezamenlijke inspanningen op gebied van rechtvaardigheid, herstel, coëxistentie en wederzijds respect ondersteunen.
We moeten begrijpen dat we niet buiten de natuur staan; we maken deel uit van een complex systeem en onze acties moeten die kennis weerspiegelen.
We moeten de prioriteiten van ons beroep herzien ten gunste van meer inclusieve, empathische en geëngageerde vormen van actie - een mentaliteitsverandering die verder gaat dan duurzaamheid - in de richting van regeneratie, exploratie en co-creatie van een reeks sociaal-ecologische relaties die niets en niemand exploiteren of toeëigenen.
We moeten ons inzetten om ontwerp, productie, distributie en gebruik van al onze ontwerpen opnieuw te verbinden met de Aarde - en al haar inwoners.
We moeten onze vaardigheden inzetten op de verbetering van de mensheid in het belang van een meer ecologische beschaving.
Wij zijn van mening dat al deze principes moeten worden geïntegreerd in een multidisciplinaire ontwerppedagogie.
Wij pleiten niet voor het reduceren van ontwerp tot een enkelvoudige focus: dat is niet haalbaar. We willen ook niet de pret uit het leven wegnemen. Maar we stellen een prioriteitsverandering voor ten gunste van meer bruikbare, generatie gerichte en rechtvaardige vormen van ontwerpen.
In 1964 ondertekenden 22 visuele communicatoren, jong en oud, de oorspronkelijke oproep om onze vaardigheden op een zinvolle manier in te zetten. In 2000 ondertekenden 33 ontwerpers een herziene versie van de oorspronkelijke oproep en in 2014 - op de 50e verjaardag van het manifest - hernieuwden meer dan 1600 ontwerpers over de hele wereld hun engagement voor het “First Things First” Manifest. Met de voortdurende vernietiging van essentiële leefsystemen op onze planeet is deze boodschap alleen maar dringender geworden. Terwijl we de 50ste verjaardag van de Dag van de Aarde vieren, herintroduceren we de vorige manifesten met een groeiend gevoel van urgentie nu we de toenemende gevolgen van onze klimaatcrisis voor ons zien. Het is absoluut noodzakelijk dat we nu klimaatactie nemen.